ارزیابی میزان رقابت و مصرف عناصر غذایی در کشت مخلوط ارزن و خلر

این آزمایش مزرعه‌ای، در بهار سال زراعی 1391ـ1390 در مزرعة تحقیقاتی کشاورزی و منابع طبیعی کرمان، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار و 6 تیمار اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل کشت خالص ارزن، کشت خالص خلر، 75 درصد ارزن+25درصد خلر، 50 درصد ارزن+50 درصد خلر، 25 درصد ارزن+75 درصد خلر به‌صورت ردیفی و کشت مخلوط بذر 2 گونه بر روی ردیف به نسبت 50 درصد بودند. نتایج حاصل از تجزیة واریانس داده‌ها نشان داد که نسبت‌های 75 درصد ارزن+25 درصد خلر و 50 درصد ارزن+50 درصد خلر تفاوت معنی‌داری با کشت خالص ارزن نداشتند که بیشترین علوفة خشک را تولید کرد. بیشترین میزان جذب فسفر و پتاس و عناصر کم‌مصرف (آهن، منگنز، روی و مس) مربوط به تیمار 75 درصد ارزن+25 درصد خلر بود، اما اختلاف بین تیمارهای کاشت مخلوط برای مصرف نیتروژن معنی‌دار نبود. میانگین مجموع عملکرد نسبی (68/1) نشان‌دهندة مکملی 2 گیاه در استفاده از عناصر غذایی و کارایی بیشتر کشت مخلوط بود. نسبت رقابت ارزن نوتریفید به خلر برای نیتروژن، فسفر، پتاس، آهن، منگنز، مس و روی بیشتر از 1 که نشان داد ارزن نسبت به خلر برای جذب عناصر قدرت رقابت بالاتری داشت. همچنین، درجة تهاجمی ارزن برای تمامی صفات مثبت و حاکی از غالبیت آن بود. در نهایت، باتوجه به نتایج حاصل از این آزمایش نسبت کاشت 75 درصد ارزن+25 درصد خلر به‌دلیل بهبود کارایی مصرف و جذب عناصر غذایی و تولید علوفة خشک توصیه می‌شود.